Նախագիծ
Լեզվակիրները`փորձառության հարթակ
Փարիզի «Սոլի-Տուտտի» երգչախումբը կհյուրընկալվի կրթահամալիրում, և սա ֆրանսերենի ընտրությամբ գործունեության խմբի սովորողների համար լեզվի փորձառության հիանալի հարթակ կլինի։ Սովորողները կուղեկցեն հյուրերին շրջայցների, ընդհաուր պարապմունքների, հանդիպումների ժամանակ։
Օր՝ սեպտեմբերի 27-30
Վայր՝ «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր
Հյուրեր՝ «Սոլի-Տուտտի» երգչախմբի անդամներ
Նպատակ
- Բանավոր խոսքի զարգացում, հաղորդակցության ապահովում
- Կրթահամալիրի գործունեության ներկայացում ֆրանսերեն
- Շրջայց կրթահամալիրում
- Նոր համագործակցության հնարավորություն
- Օրվա լուսաբանում ֆրանսերեն
Մասնակիցներ
Ալիս Աբրահամյան
Անահիտ Ավետիսյան
Մալյանց Արմեն
Ասատրյան Անահիտ
Անի Աբրահամյան
Արի Ակոբ
Մանուկյան Մարիաննա
Ղարիբյան Լուսի
Երեմյան Մերի
Ce jour est devenu l’un de mes favoris…
Il y a 4 ans, lorsque je suis allé en France et j’ai eu ma première expérience de communication avec des Français en français. Après cela, j’ai été constamment à la recherche de telles opportunités, j’ai essayé de parler au moins quelques secondes avec tous les francophones que j’ai rencontrés, et aujourd’hui j’ai eu une opportunité de communiquer en français pour la deuxième fois.
J’ai eu un sentiment très intriguant et étrange lorsque j’ai revu des personnages avec une touche française. J’avais l’impression d’être retourné en France, de remonter le temps. J’ai eu besoin d’un peu de temps pour percevoir et faire passer par moi-même qu’une opportunité de conte de fées tournait autour de moi. Hier et ce matin, j’étais anxieuse, je pensais que les mots allaient s’échapper de mon esprit lorsque je tenterais de communiquer avec eux en français, mais c’est le contraire qui s’est produit. Très vite, j’ai commencé à aider à traduire des informations de l’arménien au français et du français à l’arménien, j’ai guidé et accompagné le groupe, et au milieu de la fierté et de l’excitation, les mots qui composent la langue française sont sortis de moi.
Pour être honnête, il me semblait que traduire et communiquer en français serait assez difficile après toutes ces années, mais cela s’est avéré être le contraire pour moi. Je suis devenue encore plus convaincue que le travail de traduction me convient, que cela fonctionne. De plus, j’ai commencé à comprendre sur place ce que je dois encore apprendre pour maîtriser pleinement la langue française, et ce qui me manque.
Je suis plus qu’heureuse d’avoir eu l’occasion de développer mes compétences linguistiques, de me familiariser avec le riche vocabulaire de nos musiciens parisiens, de leur demander ce qu’ils pensent de l’Arménie et de notre complexe éducatif, ainsi que de chanter et de danser avec eux.
Լուսի Ղարիբյան 