Լուսաբանում։ Լեզվակիրները՝ փորձառության հարթակ։ Օր 3

Նախագիծ

Լեզվակիրները`փորձառության հարթակ

Փարիզի «Սոլի-Տուտտի» երգչախումբը կհյուրընկալվի կրթահամալիրում, և սա ֆրանսերենի ընտրությամբ գործունեության խմբի սովորողների համար լեզվի փորձառության հիանալի հարթակ կլինի։ Սովորողները կուղեկցեն հյուրերին շրջայցների, ընդհաուր պարապմունքների, հանդիպումների ժամանակ։

Օր՝ սեպտեմբերի 27-30

Վայր՝ «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր

Հյուրեր՝ «Սոլի-Տուտտի» երգչախմբի անդամներ

Նպատակ

Բանավոր խոսքի զարգացում, հաղորդակցության ապահովում
Կրթահամալիրի գործունեության ներկայացում ֆրանսերեն
Շրջայց կրթահամալիրում
Նոր համագործակցության հնարավորություն
Օրվա լուսաբանում ֆրանսերեն

Մասնակիցներ

Ալիս Աբրահամյան

Անահիտ Ավետիսյան

Մալյանց Արմեն

Ասատրյան Անահիտ

Անի Աբրահամյան

Արի Ակոբ

Մանուկյան Մարիաննա

Ղարիբյան Լուսի

Երեմյան Մերի

Ce jour-là était encore mieux…

Après une discussion avec Aram Manoukian, je devais me rendre dans la salle Marble de notre complexe éducatif pour notre traditionnel Vendredi-concert.

J’étais un peu fatigué, mais quand j’ai vu que la salle était pleine de monde, cette atmosphère m’a redonné de l’énergie. Dès que j’ai vu la chorale, je suis allée les saluer, car même si j’allais les voir pour la dernière fois et que je ne les voyais que depuis deux jours, j’ai ressenti un lien délicat avec eux.

Nous avons commencé à parler et à discuter de ce qui se passait dans la salle, puis ils sont allés se produire. J’ai regardé leurs chansons sur YouTube, mais leurs voix m’ont encore choquée. Ce qui m’a le plus choqué, c’est la douce voix de soprano d’Estelle lorsqu’elle chantait Dele Yaman. Même si je ne peux plus changer ma voix, peu importe combien je chante, la chorale m’a inspiré à essayer de chanter des notes aussi claires que les leurs.

Après tout cela, nous avons chanté ensemble Pour toi, Armenie et Sona Yar. Lorsque tout le monde est parti, moi et les autres apprenants de français sommes restés avec la chorale pour les remercier de leur performance, mais cela s’est transformé en une séance de photos et une conversation amusantes. À la fin, nous ne voulions pas que la chorale quitte l’école. Je pense qu’ils nous manqueront à tous, et je pense que nous voulons tous les rencontrer à nouveau un jour.